Atatürk Anıtı ile başlayalım… Şehir Müzesi’nde de duralım!
Eski Antakya’ya ne zaman baksam…
–
Herkese liman oluyorsun, ama sen dinlenmek istediğinde ortada kalıyorsun… Kendine yorgun kalmaktan usanmadın mı ?
–
…dizeleri geliyor aklıma !
Bir tanesi de, ANAdolu için etiketlemiş şu dizeleri…
–
Anne, bana beklediğin pencerelerden bahset…
Tökezlediğin yokuşlardan…
Yeniden ayağa kalkışlarından…
Aynalara gülümserken, üstünü örttüğün gözyaşlarından bahset…
Bahset…
Onca omurgasız acıya nasıl dayandın…
Kaç sabah, kaç bahar verdin ömründen?
–
Sizi bilmem ama…
Bu kentin VAR’la YOK arası gidip gelen turizmi hakkında ÇOOOOK yazan biri olarak, odaklandığım yerlerden biri de kent merkezi…
Geçen gün, köşemi yazmak için bir konu belirlemiştim, Şehir Müzesi’ni yazacaktım… Geceleri OLMAYAN ışıklandırması ile daha ne kadar devam edeceğini soracaktım… Bu konuda bir plan-proje var mı, bunu sorgulayacaktım ki…
Işıklandırma tamamlandı !
Geceye kattığı görsellik de !
Tamam da…
Görmediler mi ?
Sayın Vali Rahmi Doğan da sık sık Asi Nehri kıyısından geçiyor, kurum müdürleri de, bu kentin turizmini yönetenler de…
Her akşam, KOCAMAN patlayan ışık huzmesiyle hayalet bina Vakıf İşhanı üzerinde yanıp yanıp SÖNEN, müze yanındaki dijital reklam panomuzu GÖRMEDİLER mi ? Gayet güzel yapılan ışıklandırması ile kentin en merkezi yerinden herkese bakan Şehir Müzesi’nin görkemli taş binasını gölgeleyen bu dijital pano kirliliğinin patlayan ışıklarını GÖRMEDİLER Mİ ?
Görmemişler…
Ama…
Görsünler…
Bir şeyi daha görsünler…
Cumhuriyet Meydanı’nı !
Hani geleneksel tören alanımızı !
Çelenk kalabalığında, saygıda kusur etmediğimizi !
Atatürk Anıtı’nda, neredeyse ağaç diplerine bile yerleştirdiğimiz aydınlatma lambalarına rağmen, gece olunca karanlığa gömülen Atatürk Heykelini GÖRSÜNLER… Kentin, düzenlenmeye ihtiyacı bu kadar acil bir meydanının kalbini IŞIKSIZ bırakmışız, bunu GÖRSÜNLER…
Biraz ETRAFIMIZA bakalım istiyorum…
Bakmayalım, ama GÖRELİM de istiyorum…
Gördüklerimizin yanından geçip gitmeyelim istiyorum…
Hayatı da, kendimizi de tüketirken, bu karmaşada araya karışan bu kadim kenti bari savaşımızdan uzak tutalım istiyorum…
Zor mu ?
Olmasın…
Ama hepimiz adına o noktayı da Cemal Süreyya koysun >>
–
Sıkıldım bu şehirden…
Daha ne bekliyorum ?
Gelmeyecek olanı beklemeye…
Daha ne kadar umut gerek ?
Olacağı olsa olurdu…
“ Sabır da yorulur” demiştim…
–